Jeden z moich ulubionych: bogata i bardzo udana synteza, pełna nawiązań: przede wszysytkim budzi skojarzenia z komediami Franka Capry i Howarda Hawksa, ale też z produkcjami Terry'ego Gilliama (sceny w korporacji serwują Orwellowski klimat niczym z "Brasil", w scenografii i grze z ekspresjonizmem. Widać, że Coenowie znają kino i świadomie korzystają z jego dorobku, a przy tym zachowują swój styl, bo "Hudsucker Proxy" nie jest powtórką z "Mr Deeds..." w kolorowej wersji - to raczej nawiązanie (lub pastisz jak ktoś woli) do filmów z epoki Nowego Ładu. Jak u Capry, historyjka balansuje na granicy kiczu i naiwności, bohater do złudzenia przypomina "Pana z milionami" (niektóre sceny nawiązują wprost, np. wykresy psychiatry), Caprowskiego idealistę, jak u Capry i Hawksa film bawi żartem, trochę moralizuje i gani przywary. Ten typ parodii jest oczywiście zamierzony, obnaża naiwność i sentymentalizm (Norville szybko adaptuje sie w korporacji po sukcesie z hula-hopem, całość ratuje narrator) i stał się chyba główną przyczyną tak słabego przyjęcia filmu przez krytyków i widzów - Coenowie uderzyli w amerykańską mitologię :-). Pierwsza tak duża, Hollywoodzka produkcja Coenów okazała się również finansową porażką (nawiasem mówiąc w tym samym roku powstały "Forrest Gump" czy "Shawshank Redemption", być może to miało wpływ. A mnie ciężko tu znaleźć słabe elementy: mamy bardzo dobre aktorstwo, jest znakomita oprawa wizualna i muzyczna, uwagę zwraca też różnorodność narracji: całość prowadzi sympatyczny woźny Mojżesz, ale np. w pierwszej scenie spotkania Norvilla i Amy obraz komentują dwaj taksówkarze, w innym miejscu spiker telewizyjnych wiadomości... Tim Robbins - choć z Gary Cooperem się nie kojarzy, ma swój wdzięk i podobnie wzrusza szczerością , Jennifer Leigh - super szybko mówiąca dziennikarka, Paul Newman świetny w roli złego charakteru, Steve Buscemi, John Goodman... Polecam, film dla szerokiego grona. Myślę, że z czasem będzie tylko zyskiwał na wartości.